Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2013

Μεταξουργείο 2013 - #7

Ξέρεις ότι δεν είναι δυνατό

να κάτσουμε απέναντι ο ένας απ' τον άλλον.

Οκλαδόν· στο χαλί.

Δε γίνεται.

Θα κοιταζόμαστε σαν τ' αρπακτικά.

Έτοιμοι να φάμε ο ένας τον άλλον

με τα μάτια.

Προτού προλάβουν

να μας τραβήξουν το χαλί

κάτω απ' τα σώματα

και βρεθούμε - με το ανοιγόκλειμα του βλεφάρου -

με πλάτες γυρισμένες.

Eίδες; Δε γίνεται.



Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 2013

Μεταξουργείο 2013 - #6

Κάποιo Χριστούγεννo έγινα καρτούν.

Έζησα για μια βδομάδα

στην οθόνη και τη φαντασία των παιδιών.

Πίστεψα ότι θα ζήσω αιώνια.

Παραμονή Πρωτοχρονιάς

με πήραν χαμπάρι οι γονείς τους

και με πόνταραν αβλεπί στο γιορτινό μπλακτζάκ τους.

Όταν με ξαναμοίρασαν στα παιδιά,

είχαν αρχίσει ήδη τα σχολεία

κι από καρτούν είχα γίνει πια σχέδιο μονογραμμικό.

Στα διαλείμματα και τις βαρετές ώρες των Αρχαίων.






Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου 2013

Μεταξουργείο 2013 - #5

Τα μπαλκόνια μας

είναι πιασμένα στον ουρανό με μανταλάκια,

είναι ποτισμένα με την υγρασία των ματιών μας,

καταδικασμένα να μη στεγνώσουν όσο δεν ησυχάζουμε.

Τα μπαλκόνια μας

μιλούν μεταξύ τους τα βράδια που δε σηκώνουμε τα τηλέφωνα

να πούμε ο ένας στον άλλον μια καληνύχτα.

Φοράνε τα απλωμένα μας ρούχα και βγαίνουν ραντεβού.

Όχι πολύ μακριά.

Παίζουν μπουγέλο με τ' απόνερά μας.

Παίζουν. Σκέτο.

Τα μπαλκόνια μας

αγγίζονται.

Αγκαλιάζονται όταν λείπουμε και φιλιούνται όταν κοιμόμαστε.












Πέμπτη 12 Δεκεμβρίου 2013

Μεταξουργείο 2013 - #4

Στολίσες μόνο τα παράθυρα και τις μπαλκονόπορτες.

Με τούβλα.

Μην τυχόν και σε προλάβουν.

Πήρες κι έδεσες κόμπο

"Σ'αυτήτηζωήφίλεείναιόποιοςπρολάβει"

Άλλοι προλαβαίνουν διπλά και τρίδιπλα μερίδια

απ' αυτά που -νομίζεις εσύ- σου αναλογούν.

Κι αν σου αναλογεί το τίποτα

-δικαιωματικά πάντα-

σε περίπτωση που δεν το προλάβεις,

πάρε το μηδέν.

Όχι ότι θα πιάσεις γραμμή...

Κανείς απ' αυτούς που άργησαν να πάρουν γραμμή τι συμβαίνει,

δε βοηθήθηκε παίρνοντας το μηδέν.

Τώρα, λοιπόν, που -νομίζεις εσύ πάντα- πήρες γραμμή τι γίνεται,

το μόνο που έκανες ήταν να χτίσεις τις εξόδους.

Καλό σου στόλισμα.

Να σου πούμε και μπράβο.

Αν σε προλάβουμε.





Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Μεταξουργείο 2013 - #3

Τέσσερα οικοδομικά τετράγωνα

είδαν το ίδιο όνειρο χτες βράδυ.

Μαθητές σε τελευταία θρανία.

Τετράδια με λιγότερες από 20 σελίδες

και άξυστα μολύβια.

Γράφουν αργά·  μετρούν προσεκτικά·

αποταμιεύουν λέξεις για το επόμενο μάθημα.

Ο δάσκαλός έχει την πλάτη γυρισμένη.

Δε γράφει στον πίνακα.

Έχει τα χέρια στις τσέπες.

Τους αγνοεί.

Όταν ξύπνησαν, δεν υπήρχε σχολείο·

μόνο δουλειά. 



Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Μεταξουργείο 2013 - #2

Ήμασταν πάντοτε διχασμένοι.

Οι μισοί πίστευαν ότι κάτω από την άσφαλτο υπήρχαν πετρελαιοπηγές.

Οι άλλοι μισοί χρυσάφι.

Κανείς δεν έσκαβε όμως.

Μόνο ακονίζαμε τα ψυχροπολεμικά μας βλέμματα.

Ο πρώτος που έσκαψε κρυφά μια νύχτα,

βρήκε μόνο βρεγμένα καλώδια και σπασμένα τζάμια.

Α... και την αξιοπρέπειά μας.