Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012

Τα θυμάμαι



Ήταν όλοι εκεί, να μου τραγουδήσουν. Με παρακάλεσαν να θυμηθώ τα λόγια όταν ξυπνήσω.



Holding your breath to pretend that you're dead,
you know deep inside this is not the end.
Pushing your limits under your bed...
Just spell the words that cannot be said.

Go out and try to meet yourself soon
probably on the dark side of the moon.
Just close your door and stop all your plans
stay in the rain and start to dance.

Ιf there is something that you cannot fix
remember that your magic number is six.
Seven is high and five is too low
Dreams are your arrows, mind is your bow...

Go out and try to catch this red balloon
probably on the bright side of the moon.
Just close your eyes and stay above
and don't open them till you find love...



Τους ευχαριστώ...



Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

1000 τσιγάρα δρόμος

Να δεις που ένα βράδυ γυρίζοντας, θα βρούμε το αμάξι σου γεμάτο τσιγάρα. Τσιγάρα χύμα... Στα καθίσματα, στα ντουλαπάκια, στο ταμπλώ, στο πορτ μπαγκάζ. Παντού τσιγάρα μέχρι την οροφή.

Και θα 'ναι η πρώτη φορά που δε θα χω μαζί μου αναπτήρα ούτε κι εσύ και τα περίπτερα θα 'ναι όλα κλειστά και δε θα κυκλοφορεί άνθρωπος και ο μοναδικός που θα συναντήσουμε θα μας πει "δεν έχω φωτιά δεν καπνίζω".

Θα μου πεις "πάμε σπίτι γρήγορα" και θα σου θυμίσω ότι μάλλον ούτε κι εκεί έχουμε αναπτήρες και θα μου απαντήσεις "θα ανάψουμε στο μάτι της κουζίνας".

Kαι θα οδηγείς σαν τρελός στα στενά κάνοντας κατάχρηση της προτεραιότητάς σου και θα τρως τα κόκκινα στις λεωφόρους σαν καραμέλες για να φτάσουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και μόλις φτάσουμε θα ανέβουμε δυο-δυο τα σκαλιά και με τη γλώσσα έξω θα ψάχνω τα κλειδιά και δε θα τα βρίσκω...

Θα κατέβουμε ξανά τρέχοντας τα σκαλιά και θα ψάχνουμε στις κολώνες για αυτοκόλλητα με τηλέφωνα κλειδαράδων 7777777 656565656 και θα πατάμε κουμπιά απεγνωσμένα στα κινητά μας και στο τέλος θα τον βρούμε αυτόν τον έναν και θα ρθει για να μας ανοίξει.

"Να σου πω ρε φιλαράκι, μπας κι έχεις καμιά φωτιά?"
"Αμέ.. Ορίστε"
"Μπορούμε να τον κρατήσουμε?"
"Ναι βέβαια"
"Θενξ.. Νασουπώ... Άστο, μη μας ανοίγεις, θα βρούμε άλλη μόντα."
"..."

Και θα καπνίζουμε μέχρι να τελειώσουν τα τσιγάρα στο αμάξι, γιατί τα κλειδιά του σπιτιού κάπου εκεί θα 'ναι θαμμένα.





Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

Σκόνη στις γραμμές

Στη μεγάλη και απότομη στροφή από το καλοκαίρι στο φθινόπωρο, οι καλοί οδηγοί τραβάνε χειρόφρενο. Θα σηκωθεί τόση σκόνη που θα σκεπάσει την άμμο απ'τις παραλίες και θα θολώσει όσο πρέπει τη λιακάδα. Κι η μυρωδιά του λάστιχου θα φτάσει μέχρι τους πεζούς στην άκρη της πόλης, που περπατάνε σκυφτοί και δεν πατάνε τις γραμμές στα πλακάκια των πεζοδρομίων...

Γι αυτούς δεν υπάρχουν στροφές. Μόνο μπρος. Δε γνωρίζουν μήνες, Ιούλιους, Οκτώβρηδες, Μάρτηδες... Δε γνωρίζουν Δευτέρες και Παρασκευές. Ούτε οχτώ παρά τέταρτο και τεσεράμισι. Ο χρόνος τους μετριέται σε πλακάκια πεζοδρομίων. Η φθορά στα πλακάκια κι η φθορά στο πρόσωπό τους. Κι αν τυχόν και πατήσουν κατά λάθος καμιά γραμμή τι θα γίνει ο χρόνος? Θα σταματήσει? Θα πάει πιο πίσω? Πιο μπροστά?

Και ξαφνικά τι?

Φθινόπωρο?

Τι είναι αυτό?

Δε βλέπω.. Έχει σηκωθεί πολλή σκόνη..